In Les 3 en 4 heb je meer geleerd over God en Jezus. Je hebt onder andere geleerd dat God liefde is. Hij houdt van de mensen die Hij heeft gemaakt. Het is dan ook niet zo vreemd dat Hij een relatie wil. Want als je van iemand houdt, dan wil je daar toch een relatie mee? In Les 5 hoor je daar meer over (en ook over wat Jezus daarmee te maken heeft).
Stel jezelf de volgende vragen, als persoonlijke voorbereiding op deze les:
1. Wat zijn volgens jou de belangrijkste kenmerken van een goede relatie?
2. Hoe lijkt het je om een relatie met God te hebben? Wat stel je je daarbij voor?
3. Geloof je dat zo’n relatie mogelijk is? Waarom wel of niet?
4. Wat is volgens jou het verschil tussen religie en relatie?
Hieronder vind je achtergrondinformatie bij het onderwerp. Het is de bedoeling dat je die vóóraf doorneemt, om je optimaal voor te bereiden op de bijeenkomst.
God zoekt contact
Dat God een relatie met mensen wil, is al duidelijk vanaf het allereerste begin. In Genesis 1 kun je lezen hoe God de aarde en de mens heeft gemaakt. Steeds als God iets heeft gemaakt, staat er dat Hij zag dat het goed was. Nu had God ervoor kunnen kiezen om voortaan achterover te leunen en al dat moois van een afstandje gade te slaan. Gewoon zonder zich verder nog ergens mee te bemoeien. Maar dat deed Hij niet. Hij zocht juist contact met de mens!
Dat begon al bij de eerste mensen, Adam en Eva. In de Bijbel staat dat God direct tot hen sprak (zie bijvoorbeeld Genesis 1:28-29). Ook is het duidelijk dat God hen opzocht in hun woonplaats, de Tuin van Eden. God bracht bijvoorbeeld alle dieren bij Adam, om te zien wat voor namen Adam hen zou geven (Genesis 2:19). Iets verderop (in Genesis 3:8) kunnen we lezen dat God in persoon rondliep in de Tuin. En Adam en Eva herkenden het geluid van God die eraan kwam, wat erop wijst dat het vaker gebeurde. Al met al is het duidelijk dat God contact zocht met Adam en Eva. God liep niet zomaar wat rond in de Tuin, Hij kwam daar om Adam en Eva te ontmoeten.
In het laatstgenoemde Bijbelvers staat ook dat Adam en Eva zich verstopten voor God. Waarom? Omdat ze iets fout hadden gedaan en bang waren. God wist dat natuurlijk wel. Maar God reageerde niet door hun fout te bestraffen of door hen boos te verlaten. Nee, God zocht juist contact met hen: “Waar ben je?” (Genesis 3:8-9). God strekte zich uit naar de mens. Want zo is God.
Dat geldt ook voor het hier en nu, voor ons. Zelfs als we fout zitten of wegrennen voor God, staat Hij op de uitkijk om ons op te zoeken. Dat is ook wat Jezus duidelijk wil maken met de gelijkenis van de Verloren Zoon (Lucas 15:11-32).
Het initiatief ligt dus niet bij de mens; God neemt zelf het initiatief. We hoeven niet eerst aan allerlei ‘eisen’ te voldoen, zeg maar. Je kunt dat ook zien als een verschil tussen religie en relatie.
De rol van Jezus
Ook Jezus’ komst naar deze aarde laat zien dat God een relatie met ons wil. “God is liefde” klinkt leuk, maar wat heb je aan die liefde als God ver weg is? Wel, door Zijn zoon naar ons toe te sturen, kon God als het ware toch heel dicht bij ons komen. Jezus werd één van ons. Dichterbij kan niet. Als je daarover nadenkt, moet dat in zekere zin een flinke vernedering voor Hem zijn geweest. Eerst een ‘goddelijke’ plaats in de hemel; dan een gewoon mens, geboren in stal… Maar dat had Hij er blijkbaar voor over.
Ook wat Jezus hier op aarde heeft gedaan, maakt duidelijk dat God een relatie wil. Jezus zegt namelijk van zichzelf dat wie Hem leert kennen, eigenlijk ook God leert kennen (zie Johannes 14:7-9). En uit de verhalen over Jezus blijkt duidelijk dat Hij eropuit was om mensen te ontmoeten en relaties met hen aan te gaan. Met iedereen, ook met mensen op wie men neerkeek (zie Les 3). Welnu, zo is God dus ook!
Hoe is Gods liefde?
Voor mensen is het moeilijk, misschien wel onmogelijk, om écht te doorgronden hoe Gods liefde is. Wij zijn immers maar beperkt. Toch kunnen beelden van menselijke relaties wel iets duidelijk maken over Gods liefde.
Denk bijvoorbeeld aan verliefdheid. Ben je weleens verliefd geweest? Verliefd word je nooit ‘zomaar’ in het algemeen – je wordt altijd verliefd op een bepaalde persoon, die heel speciaal is voor je. Zo is Gods liefde voor jou ook heel persoonlijk! Hij houdt van ieder mens, maar ook speciaal van jou. Van jou als individu, met je eigen karakter, gevoelens, gedachten, eigenaardigheden en onvolmaaktheden.
Je kunt Gods liefde ook vergelijken met de liefde van een ouder voor een kind. Een ouder houdt niet slechts eventjes van een kind; die liefde is (als het goed is) voor altijd. En die liefde is ook onvoorwaardelijk. Ook al doet het kind dingen waar de ouder niet blij mee is, de liefde voor het kind blijft. Zo is het ook met God – alleen nog veel meer. Ouders zijn immers ook maar mensen, die soms teleur kunnen stellen. Maar God blijft altijd dezelfde goede God. Zijn liefde is vandaag hetzelfde als gisteren en morgen, ongeacht wat er in je leven gebeurt. Zo wil God ook een vader voor ons zijn. Klik hier om daar meer over te lezen.
In de Bijbel verwijst Jezus vaak naar God met de woorden “mijn Vader”. Dat klopt natuurlijk, want Jezus is de zoon van God. Maar wanneer Hij met anderen over God praat, zegt Jezus ook vaak “jullie Vader in de hemel”. Dit laat duidelijk zien dat God ook een vader-relatie met mensen zoekt.
In Marcus 14:36, als Jezus bang is voor de naderende dood, spreekt Hij God aan met “Abba”. Dat blijft in de Bijbel onvertaald; het is een ander woord voor ‘vader’ dat meer intimiteit en een vertrouwelijke omgang uitdrukt. Weet je wat nu zo mooi is? De Bijbel maakt duidelijk dat ook wij God mogen aanspreken met “Abba” wanneer we een keuze hebben gemaakt voor God.
Kortom: Gods liefde is persoonlijk, blijvend en onvoorwaardelijk. En die liefde is ook voor jou! Gewoon zoals je bent. Kun je je dat voorstellen? Bekijk deze video maar eens.
Liefde biedt een keuze
Je kunt iemand niet dwingen om van je te houden. Natuurlijk bestaan er gedwongen huwelijken en dergelijke, maar daarin is de liefde ver te zoeken. Een echte, goede relatie kan alleen bestaan als beide personen in die relatie daar zelf voor kiezen.
En dat is ook wat God wil. Anders had Hij de mens wel anders gemaakt. God had immers ook een soort robots kunnen maken, die alleen kunnen doen waarvoor ze zijn geprogrammeerd. Maar op die manier zou er geen sprake kunnen zijn van een echte relatie.
Daarom heeft God ons een vrije wil gegeven, de mogelijkheid om te kiezen. We moeten niet met God leven, we mogen dat. Het is aan ons.
Dan rijst de vraag: wat heeft de mens met die vrije wil gedaan? En wat was daar het resultaat van? Daarover meer in Les 6.
